“Opowiedz mi o swoim świecie, opowiedz o ….
Zamknę oczy tylko pozwól mi iść z Tobą.
I kiedy nowe poznanie odziane w wszelkiego rodzaju zgniliznę,
splunie w twarz mej krnąbrnej ciekawości,
beznamiętne trwanie stanie się wyzwaniem.Ile to już czasu upłynęło?
Czas…
Dotyka oczami…
Czas pragnie ciemnej miłości…
Kiedy raz posmakujesz ich ciepła możesz zatracić się bez reszty,
tym samym zapominając kim bądź czym jesteś.
Z każdą chwilą będziesz karmić się iluzją wypierając ze świadomość “ja”.
Do czasu… ?Nie oczekuj iż zdradzę ci słodką tajemnice,
o której nie pamiętasz,
a która od zawsze w tobie drzemie.
Nie oczekuj iż każde ciepło odwzajemnisz ciepłem.
Jedyne co możesz zrobić to być, trwać i umierać.Czyżbym Cię zasmucił?
Czyżbym zgwałcił twą spontaniczną radość?
Zatem wybacz i tym samy wyrzeknij się własnej natury jeśli zdołasz.
Jeśli zdołasz odejdź...
“Pewnego dnia wróciłem do domu
ale nikt mi nie otworzył…
wszedłem do środka
ale nikt mnie nie witał …”
Poniekąd strułem się myślą iż milczenie stało się częścią mej
natury… lecz widzę że nie tylko mojej…”
(zdjęcia:Zwolt, teksty:Uziell)