Eliphas Lévi Zahed, właśc. Alphonse-Louis Constant (ur. 8 lutego 1810, zm. 31 maja 1875) – francuski autor ksiąg o tematyce magicznej, niedoszły ksiądz katolicki, mason. Swoje prace pisał pod pseudonimem Eliphas Lévi, stąd też pod tym właśnie imieniem jest najlepiej znany współcześnie. Eliphas Lévi powstało jako próba przetłumaczenia na język hebrajski jego prawdziwego imienia (Alphonse-Louis).
Eliphas był synem sprzedawcy butów z Paryża; kształcił się w seminarium duchownym, jednakże zakochał się, wskutek czego rzucił naukę jeszcze przed przyjęciem święceń kapłańskich. Napisał kilka prac o tematyce religijno-magicznej, oraz radykalnych traktatów politycznych. Kilka sprawiło, iż dwa razy skazywany był na karę więzienia.
W 1854, Lévi odwiedził Anglię, gdzie poznał nowelistę Edwarda Bulwer-Lyttona, który zainteresowany był Różokrzyżostwem i był prezesem nie posiadającego większej wagi stowarzyszenia Różokrzyżowców. Wraz z nim napisali traktat o magii, który pojawił się w roku 1855 pod tytułem Dogme et Rituel de la Haute Magie, i został przetłumaczony na język angielski przez Artura Edwarda Waite jako Transcendental Magic (pl. Magia Transcendentalna).
W 1861 opublikował kolejną drugą część tego traktatu, La Clef des Grandes Mystères (The Key to the Great Mysteries, Klucz do Wielkich Tajemnic). Kolejne jego prace to Fables et Symboles (Stories and Images, Historie i Obrazy), 1862, oraz La Science des Esprits (The Science of Spirits, Nauka o Duchach), 1865. W 1868 napisał Le Grand Arcane, ou l’Occultisme Dévoilé (The Great Secret, or Occultism Unveiled, Wielki Sekret, lub Okultyzm Ujawniony), która to praca opublikowana została dopiero pośmiertnie w roku 1898.
Jego wersja nauki o magii odniosła olbrzymi sukces, zwłaszcza po jego śmierci. Jego nauczanie nie zawierało oczywistych tekstów mogących świadczyć o fanatyzmie, nawet pomimo tego, iż jego dzieła uznawane były za “mroczne”. Eliphas nie starał się zarobić dzięki swoim naukom, i nie udawał jak wielu przed, i po nim, że jest członkiem jakiegoś starożytnego i tajemniczego stowarzyszenia. W swój system magiczny włączył karty tarota, wskutek czego stały się one istotną częścią ekwipunku zachodnich magów. Wywarł głęboki wpływ na magię Hermetycznego Zakonu Złotego Brzasku, i to dzięki temu Lévi jest dziś pamiętany jako jedna z kluczowych osobistości, które przyczyniły się do XX-wiecznego odrodzenia magii.
Podzielił pentagram na dobry i zły. Dobry to wg niego ten przypominający pięcioramienną gwiazdę, natomiast zły to odwrócony, gdyż przypomina koźli łeb. Często pentagram “zły” przedstawiany jest z głową Baphometa w środku. Symbol ten wykorzystał Anton Szandor LaVey – założyciel i najwyższy kapłan Kościoła Szatana.
Pierwszym i jedynym tłumaczem jego dzieł na język polski jest Jerzy Prokopiuk.
