“Tylko w świecie przedstawień istnieją pewne kategorie/zasady siłą narzucone na drodze socjalizacji. Człowiek dzięki rozumowi udomawia irracjonalność świata zastanego i w większości przypadków zagłusza głos boskości, przyjmując bezkrytycznie głos moralności płynący z ambon kościelnych, nie dostrzegając, iż Miłosierny Bóg to tylko „prostopadły upadek w środek naszej trwogi, nie dające żadnej nadziei zbawienie spadające jak piorun w gąszcz naszych poszukiwań; bezpowrotne, nieodwracalne unicestwienie naszej dumy niepocieszonej i nie pragnącej pocieszenia; wejście jednostki na drogę do zajezdni, bezrobocie duszy, której brak niepokojów”. (Cioran „Zarys rozkładu”)

(czytaj dalej..)