Czyński Czesław – Znany w Warszawie pod pseudonimem Punar Bhawa. Urodził się 16.07.1859 w miejscowości Turzynek pod Warszawą zmarł zaś 17.08.1932r w Warszawie. Wprowadzony przez doktora Papusa w Paryżu do zakonu Martynistów , zdobywa najwyższe godności i zostaje mianowany Suwerennym Generalnym Delegatem na Polskę i Rosję. Przed I WŚ przebywa w Petersburgu, potem przenosi się do Warszawy na stałe. W roku 1926 oskarżony o postępowanie niezgodne z konstytucjami zakonu Martynistów opuszcza go i zakłada Zakon Białego Wschodu, który staje się miejscem skandalu satanistów. Czyński zdobywa sobie uznania na arenie międzynarodowego okultyzmu dzięki wybitnym zdolnościom hipnotyzerskim oraz dziełom na różne tematy wiedzy tajemnej np. :
- Kilka uwag o nauce języka francuskiego w szkołach średnich i prywatnych / skreślił Czesław Czyński. Kraków: A. Koziański 1887 [1]
- L’hypnotisme et ses effets curantifs / par Czesław Czyński. Paryż: Octave Doin, 1889
- List otwarty do wieszcza Kornela Ujejskiego z powodu rozstroju narodowego / wystosował Czesław Czyński. Kraków : G. Gebethner i Spółki, 1889 [2]
- Magnetyzm i hypnotyzm / skreślił Czesław Czyński. Kraków: G. Gebethner, 1889. [3]
- O najnowszych sposobach badań człowieka
- O sugestii hipnotycznej w pedagogice
- Traite Elementaire des scienses occultes (Traktat elementarny o naukach okultystycznych)
- !!1914!! : przepowiednie polityczne / Czesława Czyńskiego (Punar Bhava) ; opatrzyli przedm. Dr. Papus, Dr. Jod ; zebr. Bolesław Trebor. Warszawa : St. Sadowski, 1914
“Ze strony OKULTURA – 28.12.2010
„Tydzień temu, 21 grudnia o godzinie 6 rano zmarł Lech Emfazy Stefański – pisarz, aktor, reżyser i parapsycholog, założyciel Polskiego Towarzystwa Psychotronicznego i Rodzimego Kościoła Polskiego, autor licznych książek, scenariuszy i sztuk teatralnych. Kontynuator myśli Czesława Czyńskiego i współpracownik Mirona Białoszewskiego, a nade wszystko bardzo ekstrawagancki i niepokorny okultysta, łączący pasję do zjawisk paranormalnych z zamiłowaniem do dobrej sztuki. Jego niezwykle barwna postac uosobiała sojusz awangardy i okultyzmu.
Lech Emfazy Stefański na moment swej śmierci wybrał pełnię połączoną z zaćmieniem księżyca, na dodatek przypadającą na czas przesilenia zimowego. Trudno o bardziej znaczącą, wymowną datę śmierci jednego z najwybitniejszych polskich ezoteryków.
okultura 2010-12-28”